De Musicaldatabase

Log in

Of log in met je account:

Wachtwoord vergeten?

Recensie: De Tweeling

Foto: Roy Beusker

Als de lichten in het DeLaMar Theater gedimd zijn, verschijnt er een meisje op het toneel. ‘Zing, merel, zing,’ klinkt het. Een tweede meisje valt haar bij. Als het ensemble zich laag voor laag bij hen voegt met zang en choreografie, is meteen duidelijk wat voor musical De Tweeling is: een theatrale voorstelling van hoge kwaliteit.

De dramatische opening maakt plaats voor een luchtige huiskamerscène. Een switch zoals deze, waarbij de toeschouwer verplaatst wordt naar verschillende tijden, plaatsen en sferen, wordt vaak gemaakt in de musical. Deze afwisseling is prettig, want met name de dramatische scènes in dit verhaal, over een tweeling die in haar jeugd gescheiden wordt, grijpen je bij de keel. Het is fijn om even adem te halen en bij te komen als Lotte (Rosa da Silva), die graag zangeres wilt worden, bijvoorbeeld optreedt in een café. Daarnaast is vrolijkheid op verdrietige momenten soms wel de mooiste manier om de heftigheid van emotie te ervaren (zoals bijvoorbeeld in Foxtrot’s “Dansen op een vulkaan”).

Krachtige emotie

Met De Tweeling maakt Ilse DeLange haar debuut als musicalcomponist, en daarmee is ze ook meteen een van de zeldzame vrouwelijke musicalcomponisten in Nederland. De liedjes die DeLange schreef met JB Meijers zijn licht van stijl en soms een beetje singer/songwriter-achtig. Verwacht geen gezongen conversatie a la Les Misérables in deze musical; wel helpen de liedjes, door de lading die er in steekt, het verhaal verder. Rosa da Silva en Hanna van Vliet (Anna) weten de nummers door hun indrukwekkende performance vol krachtige emotie te stoppen. Bovendien vormen de liedjes rustpunten in het script waarin gesproken scènes elkaar in hoog tempo opvolgen.

Simpele, treffende bewegingen

Net als DeLange en Meijers is operachoreograaf Pim Veulings nieuw in de musicalwereld. Veulings choreografeerde geen technisch indrukwekkende of uitbundige dansen; juist met hele simpele bewegingen laat hij het ensemble een verhaal vertellen. Stoelen worden verplaatst, acteurs staan op, slaan hun benen over elkaar of strekken hun armen uit. Door de juiste timing en afwisselingen vormen deze gebaren een bijzonder en treffend geheel.

Oorlogsmusical

Soldaat van Oranje, Het meisje met het rode haar, Anne: genoeg voorstellingen over de Tweede Wereldoorlog in het theater, zou je denken. Maar De Tweeling gaat eigenlijk niet zozeer over de oorlog. Het stuk gaat over keuzes maken, over hoe je leven wordt beïnvloed door je omgeving, en hoeveel invloed je zelf op je leven hebt. Dat er in deze tijd en met de beschikbare middelen zo een diepgaande, origineel Nederlandse musical wordt gemaakt, is indrukwekkend. Dit zou best eens een nieuwe Nederlandse klassieker kunnen zijn.

Beoordeel De Tweeling zelf op de productiepagina.

Door: Stephanie Thierens.

19 oktober 2015, 12:12

Deel: