De Musicaldatabase

Log in

Of log in met je account:

Wachtwoord vergeten?

Recensie: Jesus Christ Superstar

Foto: Massimiliano Pappa

Op een doordeweekse dinsdagavond stroomt het World Forum Theater in Den Haag langzaam maar zeker vol. Alles is tot in de puntjes geregeld voor de première van Jesus Christ Superstar met de 72-jarige Ted Neeley (jazeker, die van de film) in de hoofdrol. De musical is helemaal uitverkocht, en bij de persbalie krijg ik zelfs een lijst in handen gedrukt met de bekende Nederlanders die ook in de zaal zitten te kijken. Leuk natuurlijk, maar vanavond ben ik er niet voor Pia Douwes, Hennie Huisman of Marjolein Touw. Ik wil maar één ding weten; kun je als 72-jarige acteur nog een 33-jarige Jezus spelen?

Jesus Christ Superstar begint meteen stevig met een ouverture waarop de cast de eerste van een reeks fantastische choreografieën uitvoert. De dansers vliegen haast over het podium, dat uit bewegende delen bestaat. De achtergrond en zijkanten zijn stellingen waarop geprojecteerd kan worden en die tegelijk dienst doen als extra percussie-instrument. Maak dat af met muzikanten die zich op en om het podium bevinden en een hoop lichteffecten, en dan heb je een indrukwekkende setting voor de rockopera.

Geluidsproblemen

Jammer is dan weer het geluid, waar het helaas fout mee gaat tijdens de première; zo erg fout zelfs, dat je Jezus tijdens zijn eerste paar nummers amper hoort. Hoewel na een paar nummers kennelijk een nieuwe microfoon is gevonden, doet het toch af aan een verder fantastische musical. De meeste geluidsproblemen zijn na de pauze verdwenen, maar toch had het ensemble tijdens de tweede akte nog beter op de muziek afgestemd kunnen worden.

Collectief kippenvel

Het ensemble is echter onvermoeibaar en perfect op elkaar ingespeeld. Bovendien transformeert de cast zonder moeite van klein en ingetogen tot vuurspuwers en steltlopers. De priesters vormen een perfect duo en Simona Distefano (Maria Magdalena) is een genot om naar te luisteren. Feysal Bonciani vult het podium met energie en ik kan me geen betere Judas voorstellen. Maar het grote applaus van deze avond gaat naar Ted Neeley. Zoals iemand zich tijdens de pauze bij de bar een beetje ongelukkig uitdrukte: 'Ik ben zo blij dat Jezus er nog is!' Dat meer mensen in het publiek die gedachte hebben, blijkt uit de staande ovatie na het nummer "Gethsemane." Is het mogelijk om als 72-jarige nog een 33-jarige Jezus te spelen? Kennelijk wel als je Ted Neeley bent. De acteur veroorzaakt collectief kippenvel.

Jesus Christ Superstar is een aanrader. Fan van de film of niet, fan van Neeley of niet, christen of niet; deze Jezus is het zien zeker waard.

Beoordeel Jesus Christ Superstar zelf op de productiepagina.

Door: Djoeke Gerding.

17 december 2015, 10:10

Deel: