Roald Dahl's Charlie and the Chocolate Factory is inmiddels wereldberoemd: Charlie vindt een gouden wikkel bij zijn chocoladereep en krijgt daarmee toegang tot de chocoladefabriek van Willy Wonka. Net als de dikke Augustus, de verwende, in tutu gehulde Veruca, de kauwgumbellenblazende Violet en de tv-verslaafde Mike. Eenmaal in de fabriek krijgt het ene na het andere kind zijn verdiende loon voor ongehoorzaamheid.
Het is Willy Wonka (Alex Jennings) die een donker randje toevoegt aan het kleurrijk geënsceneerde verhaal. Hij zet Wonka neer als een sarcastische suikeroom. Wonka leert de kinderen zo schaamteloos zijn dubieuze lesjes dat je niet weet of hij nou goed of slecht is. Kortom: Jennings speelt Wonka zoals hij hoort te zijn. Helaas is zijn zang niet zo goed als zijn acteerwerk, en klinkt hij in de hoogte nogal iel.
Pakkende liedjes
De kinderen daarentegen verbazen stuk voor stuk met hun overweldigende geluid. Componist Marc Shalman schreef voor ieder van hen aanstekelijke nummers passend bij hun personage, elk in een eigen stijl. De Oostenrijkse Augustus jodelt en game geek Mike rapt op ravemuziek, terwijl het zinderende ‘Veruca’s Nutcracker Sweet’ met haar tamboerijnen en zwierige vioolpartijen duidelijk geïnspireerd is op Tsjaikovski’s balletmuziek. Shalman laat met zijn pakkende liedjes horen dat hij van alle markten thuis is en weet hoe hij het publiek mee laat swingen met een musical.
Lust voor het oog
Van Charlie’s hutje tot Wonka’s luilekkerland: de decors in deze musical zijn een lust voor het oog. Het hoogtepunt is het moment waarop Wonka en Charlie in een lift door een sterrenhemel vliegen, vergezeld door het oorstrelende ‘Pure Imagination’. De musical is een aaneenschakeling van dit soort onderhoudende scènes en wordt geen moment saai. Kortom: wil je met je gezin een geslaagd avondje uit in Londen, dan is Charlie and the Chocolate Factory een goede keuze.
Door: Sanne Thierens
8 maart 2015, 22:10